-
1 szczędzić
глаг.• беречь* * *szczędz|ić\szczędzićę несов. чаще с отриц. щадить;nie \szczędzićąc sił не щадя сил, не покладая рук; nie \szczędzić zdrowia не щадить (беречь) здоровья; nie \szczędzić pochwał не скупиться на похвалы;
nie \szczędzić kogoś не щадить кого-л.; не давать спуску кому-л.+skąpić, żałować
* * *szczędzę несов. чаще с отриц.щади́тьnie szczędząc sił — не щадя́ сил, не поклада́я рук
nie szczędzić zdrowia — не щади́ть (бере́чь) здоро́вья
nie szczędzić pochwał — не скупи́ться на похвалы́
nie szczędzić kogoś — не щади́ть кого́-л.; не дава́ть спу́ску кому́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
tyrać — ndk I, tyraćam, tyraćasz, tyraćają, tyraćaj, tyraćał pot. «ciężko pracować, nie szczędząc sił i zdrowia; harować» Tyrać bez wytchnienia. Tyrać na czyjeś utrzymanie, na kogoś. ◊ Tyrać jak koń, jak wół «pracować bardzo ciężko» … Słownik języka polskiego
dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… … Słownik języka polskiego
